کُلَّما هُمْ اَوْقَدوا نارَ الْوَغی
اَطْفَاءَ اللهْ نارَهُم حَتَّی اَنْطَفا

عَزْم کرده که دِلا آن جا مَایست
گشته ناسی زان که اَهْلِ عَزْم نیست

چون نَبودَش تُخْمِ صِدْقی کاشته
حَقْ بَرو نِسْیانِ آن بُگْماشته

گَرچه بر آتش‌زَنه‌یْ دل می‌زَنَد
آن سِتاره‌ش را کَفِ حَقْ می‌کُشَد