۳۴۶ بار خوانده شده
بخش ۴۲ - تفسیر انی اری سبع بقرات سمان یاکلهن سبع عجاف آن گاوان لاغر را خدا به صفت شیران گرسنه آفریده بود تا آن هفت گاو فربه را به اشتها میخوردند اگر چه آن خیالات صور گاوان در آینهٔ خواب نمودند تو معنی بگیر
آن عَزیزِ مصر میدیدی به خواب
چونک چَشمِ غَیْب را شُد فَتْحِ باب
هفت گاوِ فَربهِ بَسْ پَروَری
خورْدَشان آن هفت گاوِ لاغَری
در دَرونْ شیران بُدَند آن لاغَران
وَرنه گاوان را نَبودَندی خوران
پَس بَشَر آمد به صورتْ مَردِ کار
لیکْ دَر وِیْ شیرْ پنهان مَردْخوار
مَرد را خوش وا خورَد فَردَش کُند
صاف گردد دُردَش اَرْ دَردش کُند
زان یکی دَرد او زِ جُمله دَردها
وا رَهَد پا بَر نَهَد او بر سُها
چند گویی هَمچو زاغِ پُر نُحوس
ای خَلیل از بَهْرِ چه کُشتی خروس؟
گفت فرمان حِکْمَت فرمان بِگو
تا مُسَبّح گردم آن را مو به مو
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
چونک چَشمِ غَیْب را شُد فَتْحِ باب
هفت گاوِ فَربهِ بَسْ پَروَری
خورْدَشان آن هفت گاوِ لاغَری
در دَرونْ شیران بُدَند آن لاغَران
وَرنه گاوان را نَبودَندی خوران
پَس بَشَر آمد به صورتْ مَردِ کار
لیکْ دَر وِیْ شیرْ پنهان مَردْخوار
مَرد را خوش وا خورَد فَردَش کُند
صاف گردد دُردَش اَرْ دَردش کُند
زان یکی دَرد او زِ جُمله دَردها
وا رَهَد پا بَر نَهَد او بر سُها
چند گویی هَمچو زاغِ پُر نُحوس
ای خَلیل از بَهْرِ چه کُشتی خروس؟
گفت فرمان حِکْمَت فرمان بِگو
تا مُسَبّح گردم آن را مو به مو
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۴۱ - بقیهٔ قصهٔ آهو و آخر خران
گوهر بعدی:بخش ۴۳ - بیان آنک کشتن خلیل علیهالسلام خروس را اشارت به قمع و قهر کدام صفت بود از صفات مذمومات مهلکان در باطن مرید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.