هین مَکُن زین پَسْ فراگیر اِحْتِراز
که زِ بَخشایِش دَرِ توبه‌ست باز

توبه را از جانِبِ مَغربْ دَری
باز باشد تا قیامَت بر وَری

تا زِ مَغرب بَر زَنَد سَر آفتاب
باز باشد آن دَر از وِیْ رو مَتاب

هست جَنَّت را زِ رَحمَت هشت دَر
یک دَرِ توبه‌ست زان هشت ای پسر

آن همه گَهْ باز باشد گَهْ فَراز
وان دَرِ توبه نباشد جُز که باز

هین غَنیمَت دار دَر بازاست زود
رَخْت آن جا کَشْ به کوریِّ حَسود