این طَبیبانِ بَدَن دانش وَرَند
بَر سَقامِ تو زِ تو واقِف‌تَرَند

تا زِ قارورَهْ هَمی‌بینَند حال
که ندانی تو از آن رو اِعْتِلال

هم زِ نَبْض و هم زِ رَنگ و هم زِ دَم
بو بَرَند از تو به هر گونه سَقَم

پَس طَبیبانِ اِلهی در جهان
چون نَدانَند از تو بی‌گفتِ دَهان؟

هم زِ نَبْضَت هم زِ چَشمَت هم زِ رَنگ
صد سَقَم بینَند در تو بی‌دِرَنگ

این طَبیبانِ نوآموزَند خَود
که بِدین آیاتَشان حاجَت بُوَد

کامِلان از دورْ نامَت بِشْنَوَند
تا به قَعْرِ باد و بودت دَردَوَند

بلکه پیش از زادنِ تو سال‌‌ها
دیده باشَنْدَت تورا با حال‌ها