آمَدَش پیغام از دولت که رو
تو زِ مَنْعِ این ظَفَر غمگین مَشو

کَنْدَرین خواریِّ نَقْدَت فَتْح‌هاست
نَکْ فُلان قَلْعه فُلان بُقْعه تو راست

بِنْگَر آخِر چون که واگردید تَفْت
بر قُرَیْظه وْ بر نَضیر از وِیْ چه رَفْت

قَلْعه‌ها هم گِرْدِ آن دو بُقْعه‌ها
شُد مُسَلَّم وَزْ غَنایِم نَفْع‌ها

وَرْ نباشد آن تو بِنْگَر کین فَریق
پُر غَم و رَنْجَند و مَفْتون و عَشیق

زَهْرِ خواری را چو شِکَّر می‌خورند
خارِ غَم‌ها را چو اُشتُر می‌چَرَند

بَهرِ عَیْنِ غَم نه از بَهرِ فَرَج
این تَسافُل پیشِ ایشان چون دَرَج

آن چُنان شادند اَنْدَر قَعْرِ چاه
که هَمی‌تَرسَند از تَخت و کُلاه

هر کجا دِلْبَر بُوَد خود هم نِشین
فوقِ گَردون است نه زیرِ زمین