قومِ دیگر سخت پنهان می‌رَوَند
شُهرهٔ خَلْقانِ ظاهر کِی شوند؟

این همه دارند و چَشمِ هیچ کَس
بَر نَیُفتد بر کیاشان یک نَفَس

هم کَرامَتْشانْ هم ایشان در حَرَم
نامَشان را نَشنوند اَبْدالْ هم

یا نمی‌دانی کَرَم‌هایِ خدا
کو تو را می‌خوانَد آن سو که بیا

شش جِهَت عالَم همه اِکْرامِ اوست
هر طَرَف که بِنْگَری اِعْلامِ اوست

چون کَریمی گویَدَت آتش دَر آ
اَنْدَرآ زود و مگو سوزَد مرا