باز هر یک مَرد شُد شَکْلِ درخت
چَشمَم از سَبزیِّ ایشان نیک بَخت

زَانْبُهیِّ برگْ پیدا نیست شاخ
بَرگ هم گُم گشته از میوه‌یْ فَراخ

هر درختی شاخ بر سِدْره زده
سِدْره چِه بْوَد؟ از خَلا بیرون شُده

بیخِ هر یک رَفته در قَعْرِ زمین
زیرتَر از گاو و ماهی بُد یَقین

بیخَشان از شاخْ خَندان‌رویْ‌َتر
عقل ازان اَشْکالَشان زیر و زَبَر

میوه‌یی که بَر شِکافیدی زِ زور
هَمچو آب از میوه جَستی بَرقِ نور