پوستِ دُنْبه یافت شخصی مُسْتَهان
هر صَباحی چَرب کردی سَبْلَتان

در میانِ مُنْعِمانْ رفتی که من
لوتِ چَربی خورده‌ام در اَنْجُمَن

دست بر سَبْلَت نَهادی در نَوید
رَمْز یعنی سویِ سَبْلَت بِنْگَرید

کین گواهِ صِدْقِ گُفتارِ منست
وین نِشانِ چَرب و شیرین خوردن است

اِشْکَمَش گفتی جوابِ بی‌طَنین
که اَبادَ اللهُ کَیْدَ الْکاذِبین

لافِ تو ما را بر آتش بَر نَهاد
کان سِبالِ چَربِ تو بَرکَنده باد

گَر نبودی لافِ زِشتَت ای گدا
یک کَریمی رَحْم اَفْکَندی به ما

وَرْ نِمودی عَیْبِ و کَژْ کَم باختی
یک طَبیبی دارویِ او ساختی

گفت حَق که کَژْ مَجُنْبان گوش و دُم
یَنْفَعَنَّ الْصادِقینَ صِدْقُهُمْ

گفت اَنْدَر کَژْ مَخُسپ ای مُحْتَلِم
آنچه داری وانِما و فَاسْتَقِمْ

وَرْ نگویی عَیْبِ خود باری خَمُش
از نمایش وَزْ دَغَل خود را مَکُش

گَر تو نَقْدی یافتی مَگْشا دَهان
هست در رَهْ سنگ‌هایِ اِمْتِحان

سنگ‌هایِ اِمْتِحان را نیز پیش
اِمْتِحان‌ها هست در اَحْوالِ خویش

گفت یزدان از ولادت تا به حَیْن
یُفْتَنونَ کُلَّ عامٍ مَرَّتَیْن

اِمْتِحان بر اِمْتِحان است ای پدر
هین به کمتر اِمْتِحانْ خود را مَخَر