گفت ای موسی زِ من می‌جو پَناه
با دهانی که نکردی تو گناه

گفتْ موسی من نَدارم آن دَهان
گفتْ ما را از دَهانِ غیر خوان

از دَهانِ غیر کِی کردی گناه؟
از دَهانِ غیرْ بَرخوان کِی اله

آن چُنان کُن که دَهان‌ها مَر تو را
در شب و در روزها آرَد دُعا

از دَهانی که نَکَردَستی گناه
وان دَهانِ غِیر باشد، عُذْر خواه

یا دَهانِ خویشتن را پاک کُن
روحِ خود را چابُک و چالاک کُن

ذِکرِ حَق پاک است، چون پاکی رَسید
رَخْت بَربَندد بُرون آید پَلید

می‌گُریزد ضِدّها از ضِدّها
شب گُریزَد چون بَراَفروزَد ضیا

چون دَرآیَد نامِ پاکْ اَنْدَر دَهان
نه پَلیدی مانَد و نه اَنْدُهان