عایشه روزی به پیغامبر بِگُفت
یا رَسولَ اللهْ تو پیدا و نَهُفت

هر کجا یابی، نمازی می‌کُنی
می‌دَوَد در خانه ناپاک و دَنی

گَرچه می‌دانی که هر طِفْلِ پَلید
کرد مُسْتَعْمَل به هر جا که رَسید

گفت پیغامبر که از بَهرِ مِهان
حَقْ نَجِس را پاک گرداند، بِدان

سَجْده‌گاهَم را ازان رو لُطْفِ حَق
پاک گردانید تا هفتم طَبَق

هان و هان تَرکِ حَسَد کُن با شَهان
وَرْنه اِبْلیسی شَوی اَنْدَر جهان

کو اگر زَهْری خورَد شَهْدی شود
تو اگر شَهْدی خوری، زَهْری بُوَد

کو بَدَل گشت و بَدَل شُد کارِ او
لُطْف گشت و نور شُد هر نارِ او

قُوَّتِ حَق بود مَر بابیل را
وَرْنه مُرغی چون کُشَد مَر پیل را؟

لشکری را مُرغَکی چندی شِکَست
تا بِدانی کان صَلابَت از حَق است

گَر تو را وَسواس آید زین قَبیل
رو بِخوان تو سورهٔ اَصْحابِ فیل

وَرْ کُنی با او مِریّ و هَمسری
کافِرَم دان گَر تو زایشان سَر بَری