دُزدکی از مارگیریْ مار بُرد
زَابْلَهی آن را غَنیمَت می‌شِمُرد

وارَهید آن مارگیر از زَخْمِ مار
مارْ کُشت آن دُزدِ او را زارْ زار

مارگیرش دید، پَسْ بِشْناختَش
گفت از جانْ مارِ من پَرداختَش

در دُعا می‌خواستی جانم ازو
کِشْ بیابَم، مارْ بِسْتانَم ازو

شُکرِ حَق را کان دُعا مَردود شُد
من زیان پِنْداشتم، آن سود شُد

بَسْ دُعاها کان زیان است و هَلاک
وَزْ کَرَم می‌نَشْنَود یَزدانِ پاک