۶۱۹ بار خوانده شده

بخش ۸۷ - تفسیر قول فریدالدین عطار قدس الله روحه تو صاحب نفسی ای غافل میان خاک خون می‌خور که صاحب‌دل اگر زهری خورد آن انگبین باشد

صاحِبِ دل را ندارد آن زیان
گَر خورَد او زَهرِ قاتل را عِیان

زان که صِحَّت یافت و از پَرهیز رَست
طالِبِ مِسْکین میانِ تَب در است

گفت پیغامبر که ای طالِب جِری
هان مَکُن با هیچ مَطْلوبی مِری

در تو نِمْرودی‌ست، آتش دَر، مَرو
رفت خواهی؟ اَوَّل ابراهیم شو

چون نه‌‌یی سَبّاح و نه دریایی‌یی
دَر مَیَفکَن خویش از خودرایی‌یی

او زِ آتش وَرْدِ اَحْمَر آوَرَد
از زیان‌ها سود بر سَر آوَرَد

کامِلی گَر خاک گیرد، زَر شود
ناقص اَرْ زَر بُرد، خاکستر شود

چون قَبولِ حَق بُوَد آن مَردِ راست
دستِ او در کارها دستِ خداست

دستِ ناقِصْ دستِ شیطان است و دیو
زان که اَنْدَر دامِ تَکْلیف است و ریو

جَهْل آید پیش او دانش شود
جَهْل شُد عِلْمی که در ناقص رَوَد

هرچه گیرد عِلَّتی، عِلَّت شود
کُفر گیرد کامِلی، مِلَّت شود

ای مِری کرده پیاده با سَوار
سَر نخواهی بُرد، اکنون پایْ دار
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۸۶ - دیدن خواجه طوطیان هندوستان را در دشت و پیغام رسانیدن از آن طوطی
گوهر بعدی:بخش ۸۸ - تعظیم ساحران مر موسی را علیه‌السلام کی چه می‌فرمایی اول تو اندازی عصا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.