جُمله گفتند ای حکیمِ با خَبَر
اَلْحَذَرْ دَعْ لَیْسَ یُغْنی عَنْ قَدَر

در حَذَر شوریدنِ شور و شَر است
رو تَوکُّل کُن، تَوکُّل بهتر است

با قَضا پَنجه مَزَن ای تُند و تیز
تا نگیرد هم قَضا با تو سِتیز

مُرده باید بود پیشِ حُکْمِ حَق
تا نیاید زَخمْ از رَبُّ الْفَلَق