۲۵۶ بار خوانده شده
مرا به فکر چه حاجب که شعر من آبی ست
که طبع مرا ز لبت در دهان همی آید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
که طبع مرا ز لبت در دهان همی آید
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.