می کند بوی تو با باد صبا همراهی
خلق را می دهد از بوی بهشت آگاهی

اثر کفر نماندی به جهان از رویت
کر نکردی سر زلفت مدد گمراهی

خجلم زان که به رخسار تو گویم ماهی
کز تو تا ماه تمام است زمه تا ماهی

آفتاب است که مشهور جهان است به حسن
چشم بد دور زرویت که چومه پنجاهی

ما گدایان شرف از خاک درت یافته ایم
همه خواهند تورا تا تو که را می خواهی

گر بود سوی همامت نظری ور نبود
آستانت نفروشیم به تخت شاهی

همه جویند تورا تا تو که را میجویی
از درت دور نگردد چو سگ خرگاهی