۲۶۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۸۹

عشق از صورت او آینه جان بنمود
تا در ان آینه عکس رخ جانان بنمود

حسن او عکس جمالی ست که بیش از نظر است
عجب است این که در آیینه امکان بنمود

آب حیوان که میان ظلمات است نهان
دوست در چشمهٔ خورشید در فشان بنمود

آن صفت ها که رسیده است به گوشم ز بهشت
روی او چشم مرا روشن و آسان بنمود

زلف بر عارض او چون رقم کفر کشید
باد برداشت سر زلفش و ایمان بنمود

گفتمش جز دل من هست تو را زندانی
در شکنهای سر زلف هزاران بنمود

بر زبانم سخن نظم ثریتا میرفت
خنده زد بر سخنم رسته دندان بنمود

آن که بخشید حلاوت به لب شیرینش
در حدیثم اثری زان شکرستان بنمود

می نماید به عنایت ز سخنهای همام
آن لطافت که ز شاخ گل خندان بنمود
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.