۲۶۵ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۷۹

سرو ما را قد و بالاتی خوش است
دیدن آنه گل تماشانی خوش است

تا رخش بینیم گو بالا نمای
از آنکه به دیدن به بالاتی خوش است

از سر ما پای او شد کوفته
کوفتن صوفی چنین پائی خوش است

سری لب چشمش اشارت می کند
کانچه بادامی است حلوانی خوش است

از سر سودانیان خالی مباد
سایه زلفش که سودائی خوش است

کشتن ما گرچه او را آرزوست
آرزوی او تمنائی خوش است

گر رود سر هم مرو از جا کمال
پای بر جانی چنین جانی خوش است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.