الهی چون با خود نگرم و کردار خود بنم گویم از من زار تر کیست ؟ و چون با تو نگرم و خود را در بندگی تو بینم گویم از من بزرگوار تر کیست :

گاهی که به طینت خود افتد نظرم
گویم که من از هر چه در عالم بترم

چون از صفت خویشتن اندر گذرم
از عرش همی بخویشتن درنگرم