۳۰۲ بار خوانده شده
الهی هر چه نشان می شمردم پرده بود و هر چه مایه می دانستم بهیده بود. ای کردگار نیکو کار آنچه بی ما ساختی بی ما راست دار و آنچه تو بر تاوی به ما مسپار.
از بسکه دو دیده در خیالت دارم
در هرچه نگه کنم تویی پندارم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
از بسکه دو دیده در خیالت دارم
در هرچه نگه کنم تویی پندارم
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:مناجات شمارهٔ ۱۹۹
گوهر بعدی:مناجات شمارهٔ ۲۰۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.