۳۷۹ بار خوانده شده

مناجات شمارهٔ ۴۲

الهی چه یاد کنم که خود همه یادم ف من خرمن نشان خود فرا باد دادم یاد کردن کسب است و فراموش نکردن زندگانی و رای دو گیتی و کسب است چنانکه دانی.
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:مناجات شمارهٔ ۴۱
گوهر بعدی:مناجات شمارهٔ ۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.