۲۲۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۶۴۶

هرچند که دارد آسمان مهر و مهی
از جای درآردش ز چشمت نگهی

در بحر، ز هر قطره تنک ظرف ترست
با آن که حباب را چو دریاست تهی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۴۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۴۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.