۲۲۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۶۱۱

بی شعله، چو باده خود به خود می‌جوشی
غفلت به تو داده داروی بیهوشی

لعب هوست است ز عشق دور افکنده
ماند ز سبق، طفل ز بازیگوشی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۱۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.