۳۰۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۷۴

آن شوخ که دل به جلوه او دادم
از شوخی، داد خانمان بر بادم

عالم همه زو پرست و من زین شادم
کش راهِ برون شد نبود از یادم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۷۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۷۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.