۲۵۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۴۲

ای عشق، ترا کس به نشان نشناسد
زان سان که تویی، کس آنچنان نشناسد

آن را که امیدی تو، نباشد نومید
آن را که بهاری تو خزان نشناسد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.