۲۲۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۳۱

دل خود به هوای دوست در پروازست
این محرومی ز طالع ناسازست

هرگز نبود بسته در خلوت دوست
ره امن و چراغ روشن و در بازست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.