۲۲۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۲۰

از بوی حسد هرکه دماغش فردست
رشکش نبود، وگر بود بی‌دردست

رنگ حسد از روی دو رویان پیداست
زان رو بن گوش گل رعنا زردست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.