۲۳۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۷

آن را که قبول، دور اندازد رخت
نابود شود کمالش از پستی بخت

هر میوه که آن پخته شد و چیده نشد
ناچار فتد ز شاخ در پای درخت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.