۲۷۵ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۲۳

پیوسته فکر وصل بتان پیشه من است
کوتاه‌تر ز فکر من اندیشه من است

سنگی اگر به شیشه برد راه سنگ اوست
گر شیشه‌ای به سنگ خورد شیشه من است

زحمت ندید مورچه‌ای زیر پای من
کاین پای نیست، چوب ته تیشه من است

هرجا نهال مهر و محبت شود بلند
چون نیک بنگری ز رگ و ریشه من است

کی آشنا بود دل هرکس به درد عشق
قدسی به من گذار که این پیشه من است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.