۳۶۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۰ - همره بادصبا

هرچه ازسنگین دلان بر جان ما آیدخوش است
گروفا آیدخوش وگرهم جفا آیدخوش است

بشنوم تا چند بوی گل زباد صبحدم
بوی او گر همره باد صبا آیدخوش است

راضیم از هرچه پیش آید به درد عشق تو
گرهمه برجان من دردوبلا آید خوش است

روز ابر اینچنین داری چو سر در کاسه ای
گربه جای قطره ها سنگ ازهوا آیدخوش است

عشق زیبا مینماید محیی هرکس را که هست
بوی گل گر همره باد صبا آید خوش است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹ - می صافی
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱ - پای دل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.