خسروا!ابر رحمت تو کجاست
تا ز فیضش به فتح باب رسم

سایه ای بر سرم فکن به کرم
تا ز رفعت بر آفتاب رسم

چون من از فاریاب مسکن خویش
سوی این مرتفع جناب رسم

چشم دارم که با بضاعت فضل
از سخای تو در نصاب رسم

تا تو از شهر ری به ساوه رسی
من ازین سو به فاریاب رسم