۲۶۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۹۶ - و له ایضاً

ای سرا پرده بر فلک برده
عصمت از جوهر ملک برده

رایت مهر هرکجا رفته
با خود از رای تو یزک برده

نقّد دعوی حقّ و باطل را
شرع از مسندت محک برده

منهی فکرت تو نخست غیب
سوی علم تو یک بیک برده

عقل گاه تفهّم سخنت
برعطارد گمان شک برده

میزبان قدر زبخشش تو
دیگ اومید را نمک برده

زودبینی لعاب خامۀ تو
روز کوری زشب پرک برده

مژۀ شچم حاسدان درت
رشک بر خار و برخسک برده

بارۀ صیت تو زخطّۀ کون
چندگامی فرا ترک برده

ماه منجوق رایت قدرت
زیب خورشید نه فلک برده

نوک اوتاد خیمۀ جاهت
رخنه اندر دل سمک برده
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹۵ - وله ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹۷ - وله ایضا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.