۲۳۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۵۹ - ایضا له

پریر جود تو با من حدیث بخشش کرد
ز بهر آنکه منش شکر جاودان گویم

من از تکلّف گفتم که نی معاذالله
که من ثنای تو از بهر سوزیان گویم

بگویش خویش فرو گوی از زبان رهی
تو کار خویش همی کن که من خود آن گویم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵۸ - وله ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶۰ - ایضاله
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.