گفتم چو بسته ام کمر بندگیّ تو
بهر میان خویش ز جوزا کمر خرم

در خاطرم نبود که بر خوان دولتت
آب آنگهی خورم که به خون جگر خرم

لایق شناسی از کرم خود که بردرت
من جان برایگان دهم و نان به زر خرم