۲۴۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۲۲ - ایضا له

در جستن رضای تو عمری بقدر وسع
بردم بکار هر چه توانستم از حیل

مقدور آدمی دل و تن باشد و زبان
کردم برای خدمت تو هر سه مبتدل

تن خدمت تو کرد و زبان مدحت تو گفت
دل در خلوص معتقدی داشت بی خلل

چون بعد از این همه ز تو اینست حاصلم
معلوم شد مرا که جز اینست بر عمل
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۱ - ایضا له
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۳ - ایضا له
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.