۲۴۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۸۲ - ایضا له

اگر به کم ز منی داد شغل من خواجه
روا بود که مرا صد امید بفزاید

چامید دارم و دانم که نیست دور از کار
که جز نیابت خاص خودم نفرماید

که هر کجا که چو وی شغل من تواند کرد
بزرگتر عملی در جهان مرا شاید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۱ - وله ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۳ - وله ایضا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.