۲۲۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۴۸ - وله ایضا

کی بود؟کی؟ که باز صدر جهان
روی خیمه سوی عراق کند

تا ز گرد رکاب او همه کس
نوشداروی اشتیاق کند

ای عجب!خود کسی چو من باشد
که همه عمر در فراق کند

مرگ خوشتر بود از آن که کسی
زندگانی برین مذاق کند

بخدایی که دست قدرت او
ماه را عاجز محاق کند

خیمۀ هفت پشت گردونرا
پوشش این چهار طاق کند

کین دل ریش آرزومندم
تا که با وصلت اتفّاق کند

گر زند خنده یی دروغ زند
ور کند شادیی نفاق کند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۷ - ایضا له
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۹ - ایضا له
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.