۲۸۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۸۷ - وله ایضاً

نانیست درین جهان و آبی
از دیدۀ آدمی نهانی

نه گرسنه دیده روی این سیر
نه تشنه از آن دهد نشانی

اسمیست بمانده بی مسمّا
لفظیست از آن سوی معانی

این را صفتست لایذوقون
و آنرا سمتست لن ترانی

دانی که کدام نان و آبست؟
نان تو و آب زندگانی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۶ - وله ایضاً
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۸ - و قال ایضآ یمدحه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.