۲۵۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۵۵۶

زلف تو که می برد بآسانی دل
من خیره بدادمش بنادانی دل

بر روی توش دوش پریشان دیدم
بگذاشتم آنجا ز پریشانی دل
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۵۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۵۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.