۲۷۵ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۸۹

چون باد اجل هم نفس مرد شود
چون صبح زانده نفسش سرد شود

خورشید که کس نیست ازو پر دلنر
از بیم فرو شدن همی زرد شود
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۸۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۹۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.