۲۶۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۱۹

زلفت همه بر لالۀ تر می غلتند
گه بر گل و گاه بر شکر می غلتد

روزی صد بار بر درت میدم چشم
تر می شود و بخاک در می غلتد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.