۲۶۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۹۰

شد راحت آن روی دلارای فراخ
تا گشت دهان آن شکر خای فراخ

وین نیز هم از غایت لطفست که خواست
تا بر دل ما تنگ کند جای فراخ
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.