۲۵۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۳۰

گر چه دل من چو شمع آتش خایست
این آتش من چو آب جار افزایست

ورچند مرا زبان تن فرسایست
چون شمع زبان من بتن برپایست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.