۲۴۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۱

چون دید صبا میان بستان گل را
وز بی شرمی پیش تو خندان گل را

در حال در آویخت بپایش ز درخت
پس کرد ز خار تیر باران گل را
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.