۲۸۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۳۲

بجز از غصّه های مشکل من
چیست از روزگار حاصل من؟

نیک سرگشته ام نمی دانم
که جهان ناخوشست یا دل من

خالی از خون دل نیم گویی
شد سرشته ز خون دل گل من

جان ستاند سپهر و عشوه دهد
لیست انصاف با معامل من

وه که چون در مقام اندیشه
می چکد خون ز حال مشکل من

زان همه رنجهای بی ثمرت
وان همه سعیهای باطل من

گر جهان منزل طرب گردد
سر کوی غمست منزل من
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.