۳۷۳ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۸

خوش وقت بهار و سبزه و دامن کشت
با پسته دهن شکر لب حور سرشت

در باغ مراد ما چنین سرو نرست
بر خاک امید ما کس این دانه کشت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۷
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.