۳۳۷ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۷۶

آن زلف مشَّوش وش اندر خم و تاب اولی
وآن نرگس خوش منظر مخمور و خراب اولی

چون مشک و گل و نسرین خوش منظر و خوش بویند
بر عارض گلگونت بر مشک و نقاب اولی

در دیده من چهرت در سینه من مهرت
هم دیده و هم سینه بی این دو کباب اولی

چون فصل بهار آید گل در صف یار آید
خوش گوی غزل خواند در چنگ و رباب اولی

در وجه می صافی سجاده من بفروش
کاین خرقه که من دارم در رهن و شراب اولی

این نامه بی ناموس در خم می اندارید
کاین دفتر بی معنی غرق می ناب اولی

هان ابن حسام امشب خوش گفتی و دُر سفتی
شعر تر حافظ را اینگونه جواب اولی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۷۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۷۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.