۳۲۵ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۴

مرا درد تو دایم هم نشین است
غمت پیوسته با جانم قرین است

هوس دارم که در پای تو میرم
تمنای من از دولت همین است

نظر بر پسته تنگ تو دارم
که چشم من به غایت خرده بین است

عذار از دود آه من نگهدار
که آه سوزناکم آتشین است

خیالت بر سواد دیده من
انیس مردم دریا نشین است

نهفته گوشه چشمی به ما کن
که هر گوشه رقیبی در کمین است

سر ابن حسام و خاک کویت
که لطفش خوشتر از ماء معین است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.