سایه این خرگه نیلی کرا مامن بود
یا در این دنیا کجا آسایش یک تن بود

گردش گردون هزاران خاندان باد داد
نه همین بد مهری اش با تست یا با من بود

چشم عبرت برگشا و طاق کسری را ببین
پرده دارش عنکبوت و جغد نوبت زن بود

شهریارانی که بر اورنگ زرین خفته اند
نیک بنگر تا کجا شان منزل و مسکن بود

پا به خاک آهسته نه خالد که این خاک سیاه
از غبار خط مه رویان سیمین تن بود