ای همه عشقم رخ دلجوی تو
قبله ی صاحب‌نظران روی تو

خیز که روشنگر دنیا تویی
دختر من مادر فردا تویی

نسل تو از شیر تو باید خورش
شیردلان را تو دهی پرورش

پی فکن اصلح و احسن تویی
مرکز هستی تویی ای زن تویی

عهد خوش بی‌خبری گشت طی
نوبت کارست نگه دار پی

بایدت اکنون ره دیگر زدن
پیرو ناموس طبیعت شدن

از تو و مهد تو گرفتم کنار
دوش که خفتی تو و من مست‌وار

تا چه شود صورت فردای تو
شد سرم آکنده ز سودای تو

بردمت آهسته به ایوان شو
رفتم و با کوکبه ی آرزو

بستدم از خویش و بدو دادمت
جان منی،لیک به شو دادمت

لازم و ملزوم هم‌اند ای عزیز
مرد نکوخو،زن صاحب تمیز

بختور آن کس که کشد موی تو
دولتی آن کس که شود شوی تو