مه آیینه داری است از طلعتش
قیامت نموداری از قامتش

صفای ارم نزهت باغ خلد
همه مستعار است از صفوتش

ملیحان و کان ملاحت تمام
بود زیر بار حق نعمتش

بقد سر و آزاد در بندگیش
یکی خانه زادیست در ساحتش

همانا که یعقوب در پیرهن
شنیده است یک شمه از نکهتش

ببزمش دلاشمع نامحرم است
کجا باریابی تو در حضرتش

ز بس داغش اسرار دارد بدل
نروید بجز لاله از تربتش